Mommy, I want a koala!

Afgelopen weekend hebben we ons weer prima vermaakt. De vrijdagavond begon weer, zoals inmiddels een gewoonte begint te worden, met junkfood en footy op tv. Stephan had kroketten gehaald in het winkeltje op stage dus die hebben we gefrituurd, ouderwets in een pan met vet. En het was heerlijk! Zelfs Joke vond ze lekker :)

Zaterdag hebben we uiteraard eerst even flink uitgeslapen. Gelukkig waren we iets minder moe dan de andere weekenden omdat we afgelopen donderdag een avonddienst hebben gedraaid en toen al lekker een dagje uit hebben kunnen slapen. Voor de zaterdag hadden we een middagje geplant naar het Moonlit Sanctuary in Pearcedale, wat heel dichtbij bleek te zijn:) ideaal dus. Wat we verwachtten daar te zien waren uilen, koala’s, kangoeroes en wallaby’s. En die waren er uiteraard ook. Het was erg rustig in het park dus we hadden alle tijd en ruimte om alles rustig te bekijken. Ze hadden ook erg veel mooie papegaaien en parkieten, de eerste die we tegenkwamen zeiden zelfs hello en goodbye! En ze waren roze, supervet. Al snel zagen we de eerste wallaby’s, achter een hek helaas. Maar we hadden een zakje voer gekocht en we konden ze naar ons toe lokken, zo schattig als ze uit je hand eten! En ze voelen zo zacht! Ik wou er meteen een mee naar huis nemen! Daarna kwamen we bij de beroemde emoes, dat zijn maar lelijke beesten, en ze zien er eng uit. Dus niet erg veel enthousiasme daar. Via een paar vogelhokken kwamen we bij de dingo’s, de beroemde Australische hond/wolf, die zagen er wel heel schattig uit. Helaas vonden ze mensen niet zo leuk en bleven ze achterin het hok. Een van de twee had een dikke oorlogswond, hij had maar 1 oog! Na het bordje gelezen te hebben bleek het gewoon het resultaat van een oogontsteking, maar dat klinkt natuurlijk niet zo spannend…
Op naar de koala’s! Wat zijn die schattig! Het enige wat ze doen is lam in een boom hangen en heel de dag slapen maar toch, ik wil er een! Zo lief:) In ieder geval, zo zien ze eruit. Het schijnt dat ze helemaal niet zo lief zijn omdat ze altijd dronken zijn van de eucalyptusbladeren en daar agressief van worden, hihi. We zagen er zelfs eentje even bewegen dus ze waren in ieder geval niet opgezet of zoiets dergelijks ;p
Toen we verder liepen kwamen we op een bos/heidegebied waar de paden niet meer royaal aanwezig waren, mijn schoenen zaten inmiddels al vol met pauwenstront, aangezien de pauwen met hele families vrij rondliepen daar. Even later kwamen we er achter dat het ook van de kangoeroes of wallaby’s kon zijn, die liepen hier vrij rond! :D Dus onze dag kon al niet meer stuk toen we de eerste zagen zitten en deze niet terugdeinsden toen we op ze af kwamen. Ze aten zelfs uit je hand, zo schattig, ze pakten heel je hand vast met die kleine voorpootjes van ze om ervoor te zorgen dat je je hand niet stiekem terugtrok voor ze de kans hadden gehad hem tot het laatste maiskorreltje leeg te eten. :) Opeens zag ik iets vreemds bij een van de wallaby’s, er stak iets potigs uit z’n buik… Vreemd dacht ik (op dat moment had ik er nog geen seconde bij stilgestaan dat wallaby’s en kangoeroes buidels hebben). Toen de wallaby rechtop ging staan zag ik dat er naast een tweetal pootjes ook een hoofdje uit de buidel stak! Super schattig :D Er zat een lief klein mini wallaby’tje in de meest onmogelijke positie lekker te chillen in mama’s buidel! :D Ik kan niet beschrijven hoe schattig dat eruit zag, jullie moeten maar snel de foto’s op facebook gaan bekijken zometeen :) Toen we verder liepen kwamen we nog vele andere soorten wallaby’s tegen die allemaal even enthousiast waren dat we ze kwamen voeren en totaal niet bang waren om aangeraakt te worden. De grote kangoeroes daarentegen begonnen te grommen als we te dichtbij kwamen dus die hebben we verder maar met rust gelaten… De kleintjes waren sowieso toch veel schattiger :) Onderweg kwamen we nog hokken tegen waar een Tasmanian Devil, een wombat en een uil lekker lagen of zaten te slapen. Misschien moeten we de nachttour maar eens gaan overwegen, ik denk dat er in die wezens dan iets meer leven zit. Toen we uitgeknuffeld waren met de wallaby’s gingen we binnen nog even kijken naar de slangen en reptielen. Tot ons groot geluk (ahum!) waren we precies op tijd voor de slangenpresentatie en de slangenvoertijd! Joepie! Uiteraard vond Stephan het helemaal geweldig en was ik dus ook gedwongen om te blijven.. vervolgens heb ik bijna een half uur gefascineerd zitten kijken naar een Python die een rat probeert door te slikken. Ik moet eerlijk toegeven dat het wel erg interessant was om dit een keertje te zien maar ik had toch liever gehad dat het ratje nog vrolijk rond kon rennen nu.. :(

Zaterdagavond zijn we na de tweede footy wedstrijd van het weekend op zoek gegaan naar een leuke plek om uit te gaan, daar waren we inmiddels wel aan toe! Stephan had aangeboden om te rijden dus dat was natuurlijk ideaal :) Er werd ons aangeraden om naar Mornington te gaan, daar wisten ze wel een leuke club voor ons. En het was inderdaad een leuke en gezellig club, beneden speelde een bandje en boven een dj. Wel een beetje jammer dat we 4,30 betaalde voor een biertje maar ach, daar moet je op dat moment maar niet teveel over nadenken. We hebben lekker een avondje kunnen dansen, met heimwee naar Eindhoven dat wel, en zondag heb ik tot een uur of 1 ’s middags heerlijk uitgeslapen. Ik zeg, prima weekend:) volgende keer weer een andere club proberen!

Bedankt voor het lezen weer! Ik hoop dat het verhaal niet te lang was(A) nu ga ik snel de foto’s uploaden :) See ya!
Liefs, Milou